پیاده روی اربعین از خانه ؛ [چاره‌ی ما چاووش کردن] [ 5 یادداشت از حجت الاسلام فاطمی صدر درباره زیارت امام حسین علیه السلام در طول سال]

متنی که در ادامه می خوانید به قلم حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر در کانال حجت الاسلام فاطمی صدر نوشته شده است. این یادداشت به بررسی روش برگزاری مراسم عزاداری و انجام پیاده روی اربعین در ایام شیوع ویروس کرونا می پردازد. پیشنهاد می کنیم حتما این یادداشت را برای دوستان هیئتی خود ارسال کنید.

هم چنین در ادامه مطلب متن ها و یادداشت های دیگری که در کانال حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر درباره پیاده روی اربعین در ایام همه گیری کرونا نوشته شده است را میخوانیم.

در این یادداشت ها روش هایی برای برگزاری مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام در ایام پیاده روی اربعین با رعایت موازین و شیوه نامه های (پروتکل ها) وزارت بهداشت معرفی شده است. هم چنین پیشنهاد می کنیم برای مطالعه متن های حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر کانال ایشان را دنبال کنید.


چاره‌ی ما؛ چاووش کردن [ پیاده روی اربعین در ایام کرونایی ]

به صراحت بیان معصوم زیارت روی بردار خانه-عتبه اگر پیاده باشد، کامل‌ترین شکل خود را می‌یابد: من خرج من منزله یرید زیارة قبر الحسين إن كان ماشياً.

این یعنی با اراده‌ی پیاده رسیدن به مزار، پیاده‌روی کامل روی این بردار به حائر می‌رسد و پیاده‌روی قاصر جایی روی این بردار می‌ایستد و از دور زیارت می‌کند.

پیاده‌روی کامل اتفاقی رائج در عراق حتا در مسافت‌هایی دور است. این شاید به آن دلیل است که عراقی‌ها سنت زیارت را پیاده از خانه آموخته‌اند و در آشناترین مصداق آن اربعین، از مبدأ پیاده‌روی و موکب‌داری و شبکه‌سازی کرده‌اند.‌

پیاده‌روی قاصر اگر چه در عراق نیز معمول است اما هر چه از کانون عتبات به لبه‌های جهانی امت می‌رویم رائج‌تر می‌شود تا آن جا که در آن سوی آب‌ها در جایی چون قاره‌ی امریکا و استرالیا چاره‌یی جز پیاده‌روی قاصر در کار نیست.

با پذیرش پیاده‌روی قاصر در کنار پیاده‌روی کامل، بردار خانه-عتبه در عمق امت تا حائر مزار مبدل به یک نقطه‌چین خواهد بود و آن نقاط میانی مسیرهای خطی را نقطه‌ی چاووش می‌توان نامید.‌

نقطه‌ی چاووش یک آستانه در بردار پیاده‌ی خانه-عتبه است که در امر زیارت می‌توان به آن رسید و روی آن ایستاد و یا از آن رد شد. این یعنی چاووش کردن رسیدن و ایستادن روی یک نقطه‌ی چاووش با اراده‌ی رفتن به زیارت مزار است.

آخرین نقطه‌ی چاووش عتبه‌ی حسینی را حرم حضرت عباس می‌توان دانست؛ آخرین نقطه‌یی که در پیاده‌روی به آن باید برسیم و در آن بایستیم و چاووش بخوانیم و آخرین بازه را در بین‌الحرمین تا حائر حسینی طی کنیم.

آستانه‌ی خانه‌ی هر کدام از مؤمنین به صراحت بیان معصوم نخستین نقطه‌ی چاووش است؛ نخستین آستانه‌یی که باید به آن رسید و روی آن رسید و پیاده‌روی روی بردار خانه-عتبه و قدم‌شمار آن بیان از آن شروع می‌شود.

در فاصله‌ی نخستین نقطه‌ی چاووش و آخرین نقطه‌ی چاووش عتبه‌ی حسینی فراوانی نقطه‌ی چاووش وجود دارد که شاخص‌ترین آن‌ها شاید هم‌این‌ها باشد: نقطه‌ی چاووش محله، نقطه‌ی چاووش روستا، نقطه‌ی چاووش شهر، نقطه‌ی چاووش استان، نقطه‌ی چاووش کشور.

نخستین چاووش کردن و حتا چاووش خواندن ما هم‌این رسیدن به آستانه‌ی در خانه با نیت زیارت عتبه است و پس از آن به چاووش کردن در محله و شهر و کشور می‌رسیم.

در این اسلوب کسانی دیگر هم هستند که تا آستانه‌ی خانه یا محله یا شهر با ما به طرف عتبه هم‌گام می‌شوند و در آن جا چاووش می‌خوانند و ما به طرف عتبه رد می‌شویم و آن‌ها قصر می‌کنند و به خانه بر می‌گردند.

این هم‌آن سنت تاریخی چاووش‌خوانی‌ در پیشینه‌ی ما بوده است: رفتن توده‌های مؤمنین تا نقطه‌های چاووش و زیارت قاصر و بدرقه و رها شدن نخبه‌هایی به قصد زیارت کامل.

و چاره‌ی ما در دوره‌ی همه‌گیری [کرونا] چیزی بیش از امتداد هم‌این سنت نیست: چاووش کردن تا آن نقطه‌یی که می‌شود؛ مرز عراق اگر بسته ماند تا نقطه‌های چاووش ملی روی صفر مرز می‌توان رفت و برگشت و مرزهای شهر و روستا اگر بسته شد تا حد ترخص آن‌ها می‌توان چاووش کرد.

حتا با قرنطینه‌ی درون شهر باز تا نقطه‌‌های چاووش محله‌ها می‌توان رفت و اگر قرنطینه از در خانه بود کار ما چاووش کردن تا آستانه‌ی در خانه‌مان به طرف کربلاء خواهد بود.‌

با این اسلوب نه پیاده‌روی اربعین و نه زیارت غدیر و عرفه و نه حتا دسته‌ی عاشورا و هیأت شب‌های محرم تعطیل نمی‌شود. تنها تفاوت این الگوی تعظیم شعائر آن است که نه پی تجمع که پی تقرب هستیم.

چاووش کردن تبدیل شعائر زیارت از تجمع عریض به تقرب عمیق است. یعنی شریان‌های پراکنده‌ی بردار خانه-عتبه بی آن که پی ازدحام با هم باشند در شب‌های محرم یا روز غدیر و اربعین تا هر جا که بتوانند چاووش می‌کنند و چاووش می‌خوانند و بر می‌گردند؛ تا آستانه‌ی خانه، یا آستانه‌ی محله، یا آستانه‌ی شهر.

اسلوب چاووش از طرفی امکان پیاده‌روی واقعی و نه نمادین را برای تمام مؤمنین در تمام عالم میسر می‌کند و در هر کشور و قاره‌یی شریان‌های پیاده‌روی اربعین را ترسیم می‌کند و از طرف دیگر مسأله‌ی جامانده‌های اربعین در شهرهای ما را با آوردن پیاده‌روی و موکب‌داری و شبکه‌سازی آن‌ها روی بردار خانه-عتبه حل می‌کند.

چاووش کردن نه تنها انحصار تصمیم و تعطیل در باره‌ی مناسک اربعین را از دولت عراق یا حتا دولت ایران می‌گیرد بل که امکان پیاده‌روی در تمام شب‌ها و روزهای زیارتی حضرت سیدالشهداء را به تمام مؤمنین در تمام زمان‌ها و مکان‌ها می‌دهد.

چاره‌ی ما در امر زیارت روی محور خانه-عتبه برای ام‌سال و هر سال روشن است: چاووش کردن…


حتما بخوانید » روش های عزاداری در ایام همه گیری کرونا [ بسته‌ی احیای مناسک محرم و صفر ]

پیاده روی اربعین در ایام کرونایی با رعایت موازین بهداشتی

واژه ها

در متن ها و یادداشت های کانال مدرسه وتر کلمات و واژه‌هایی هست که ممکن است به سبب مطالعه کم، معانی آن‌ها را ندانیم. معنی برخی از این واژه ها در کانال حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر نوشته شده است که در ادامه میخوانیم :

نقطه‌ی چاووش

خروجی روستا، شهر، استان، کشور به سمت عتبات عراق را پایانه یا نقطه‌ی چاووش می‌توان خواند. این نقطه‌ی بدرقه‌ی زائران پیاده و سواره‌ی عتبات و نقطه‌ی نهایت پیاده‌روی گسسته یا قاصر به طرف عتبه‌ی حسینی کربلاء است…

بیاده

بیاده معرب پیاده است و عرب‌های نجف و کربلاء گاه برای اشاره به پیاده‌روی زیارت عتبات از آن استفاده می‌کنند. این یعنی پیاده بر معنای طریقی پیاده رفتن دلالت می‌کند و #بیاده بر پیاده‌روی‌یی که پیاده رفتن در آن موضوعیت دارد…

وارون‌درخت اربعین

تلقی عمومی ایرانی‌ها از مسیر پیاده‌روی عتبات یک تصور عریض خطی در جاده‌ی کویری میان حرم نجف تا حرم کربلاء است. واقعیت مسیرهای پیاده‌روی اربعین در عراق و بیرون از آن اما شریان‌های عمیق وارون‌درختی است که از در خانه‌ی زائران شروع می‌شود…


متنی که در ادامه می خوانید به قلم حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر در کانال مدرسه وتر نوشته شده است. این یادداشت درباره برگزاری مراسم های مرتبط با روز بزرگ عید نیمه شعبان است و در آن اشاره هایی که برگزاری پیاده روی به سوی حرم امام معصوم در ایام شیوع کرونا شده است… که در ادامه می خوانیم :

نیمه‌ی شعبان در نقطه‌ی چاووش

از احادیثی که ناظر به زیارت پیاده‌ی حضرت سیدالشهداء به ما رسیده است این طور استشمام می‌شود که کامل‌ترین مسیر پیاده‌روی از در خانه زائرها است.

واژه‌ی منزل که در این روایت‌ها مکرر آمده است در کامل‌ترین مصداق هم‌آن خانه‌های ما است تا برسد به منازل موقتی که در مسیر زیارت در آن‌ها ساکن می‌شویم.

بازخوانی سنت پیاده‌روی در عراق هم نمایای هم‌این است که روی یک وارون‌درخت طولانی زائران از خانه‌ها شروع می‌کنند و در شهرها به هم می‌پی‌وندند و در شریان‌هایی عمیق به عتبه‌ی حسینی می‌رسند.

این وارون‌درخت زیارت ماهیتی است که چه در ایام اربعین و چه در روزها و شب‌های زیارتی دیگر کمابیش با آن مواجه هستیم که پررنگ‌ترین‌شان پس از اربعین در نیمه‌ی شعبان است.

یعنی در عراق جدای از اربعین و نیمه‌ی شعبان و عرفه حتا در شب‌های جمعه‌ی معمول نیز باز عده‌یی از زائران هستند که از شمال و جنوب و شرق خود را پیاده به شب زیارتی حضرت سیدالشهداء در کربلاء می‌رسانند.

با این همه، به خصوص در مسیرهای عمیق پیاده‌روی مانند بصره در جنوب و عماره در شرق و بعقوبه در شمال همه‌ی زائرها همه‌ی مسیر را پیاده طی نمی‌کنند و بناء به محدودیت ممکن است نصف ‌روز یا یک ساعت از خانه پیاده بروند و پس آن گاه سواره ادامه دهند و یا حتا به خانه برگردند.

این اسلوب گسسته و مختصر چاره‌ی هم‌آن جریانی است که در ایران جامانده‌ها خوانده می‌شوند. یعنی شروع پیاده‌روی از خانه و انجام زیارت در لبه‌ی بیرونی شهر رو به کربلاء و بازگشت به شهر و خانه.

در سنت تاریخی زیارت در ایران ما مواجه با نقاطی در خروجی شهر و روستا به طرف عتبات عراق بوده‌ییم که برای زائران پیاده و سواره چاووش می‌خوانده‌اند و بدرقه‌شان می‌کرده‌اند. نقطه‌ی چاووش هم‌آن جایی است که می‌تواند نهایت پیاده‌روی گسسته‌ی جامانده‌ها باشد.

زائران پیاده‌یی که پی‌وسته تا کربلاء می‌روند تنها در نقطه‌ی چاووش نفسی تازه می‌کنند و سپس به جاده‌ی کربلاء می‌زنند، زائران گسسته و جامانده اما از خانه تا نقطه‌ی چاووش پیاده می‌روند و از هم‌آن جا زیارت می‌کنند و باز می‌گردند.

نقطه‌ی چاووش آخرین نقطه‌ی شهر و روستا به طرف عتبات عراق است و طبیعی است که روی مسیر پیاده‌روی پی‌وسته به کربلاء قرار می‌گیرد. در پیاده‌روی پی‌وسته البته ممکن است ما تا حائر حسینی برسیم و یا ناگزیر باشیم در فاصله‌ی کوتاه یا بلند از آن زیارت کنیم و برگردیم.

واقعیت همه‌گیری ام‌سال کار را به این جا رسانده است که پای ما به پیاده‌روی نیمه‌ی شعبان در عراق نمی‌رسد و حتا ممکن است با ادامه‌ی هم‌این وضعیت از پیاده‌روی اربعین هم جا بمانیم. چاره، دست انداختن به پیاده‌روی گسسته تا نقطه‌ی چاووش است.‌

اسلوب کار هم‌این است که شب نیمه‌ی شعبان و پس از آن عصر شب‌های جمعه تا برسیم به اربعین، از خانه به نقطه‌ی چاووش شهر و روستا پیاده برویم و زیارت بخوانیم و بازگردیم.

هر چه بشود، پیاده‌روی در روزها و شب‌های زیارت حضرت حسین را نباید ترک کرد اگر چه به یک گام از در خانه…

پایان

منبع : کانال نوشته های حجت الاسلام فاطمی صدر

برای مطالعه متن های حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر کانال ایشان را در فضای مجازی دنبال کنید.


دانلود پی دی اف مجله حلقه وصل درباره بهترین راه حل برای احیای پیاده روی اربعین در روزهای کرونا (COVID-19)

حجم : 10 مگابایت | لینک دانلود | لینک گپ | لینک ایتا | لینک تلگرام

عنوان : حرکت پیاده‌ی الی‌بیت‌المقدس؛ به روایت محمد مهدی فاطمی صدر. نشریه‌ی تشکیلاتی حلقه‌ی وصل، شماره‌ی هشتادودوم، تیر ۱۳۹۹…

این فایل پی دی اف را حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر در کانال شخص خود منتشر کردند.

عناوین مطرح شده در فایل پی دی اف نشریه حلقه وصل »

1- بهترین راه حل برای احیای پیاده روی اربعین در روزهای کرونا
2- مروری بر حرکت پیاده الی بیت المقدس و استقرار نقطه چاووش
3- از عیسی آباد تا بیت المقدس
4- همراه با راهیان قدس از مسیرهای کربلا
5- نیمه روشن کرونا – گزارشی از حرکت الی بیت المقدس در شهرهای ترکیه
6-هرکه دارد سرِ همراهی سَر بسم الله | سروده چاووش علی محمد مودب برای حرکت پیاده روی الی بیت المقدس

هم چنین شما می توانید اخبار نشریه حلقه وصل را در سایت آن به آدرس hvasl.ir دنبال کنید یا این نشریه را بخرید یا مشترک شوید…

#پیشنهاد_ویژه


شروع پیاده روی اربعین امام حسین علیه السلام از جنوبی ترین نقطه کشور عراق

کوتاه نوشته هایی درباره پیاده روی اربعین و کرونا و ایران و عراق و رسانه ها…

در کانال استاد فاطمی صدر کوتاه نوشته هایی در حد یکی دو پاراگراف درباره برگزاری مراسم پیاده روی اربعین منتشر شده است که در ادامه با هم میخوانیم. البته این کوتاه نوشته ها با خواندن دو یادداشت بلند ابتدای صفحه و در کنار بقیه مطالب بهتر فهم میشوند…


‏آخرین ‎#نقطه‌ی_چاووش در شریان‌های بیاده‌ی عتبات حرم حضرت عباس است؛ هم‌این است که آخرین کار در بنای نقطه‌های چاووش هر روستا و شهر بالا کشیدن پرچم سرخ آن حضرت است…
‎#شریان‌های_شیعی_اربعین ‎#پیاده_ازخانه


‏بیان معصوم مبدأ پیاده رفتن به حرم حضرت حسین را از در خانه‌های مؤمنین می‌داند. جریانی که به بهانه‌ی بسته بودن مرز عراق پی تعطیل کردن شعائر اربعین است هم‌آنی است که به خاطر نرسیدن به حائر حسینی از پیاده رفتن به آن پا می‌کشد…
‎#اربعین_از_مبدأ ‎#مشهورات_ریشوها ‎#بیاده


‌‎شریان‌های شیعی اربعین را اگر در تمام پهنای امت اسلام گسترده بدانیم، هم‌آن طور که مقصد در دل کربلاء و اندکی از تمام مسیر در جاده‌ی نجف تا کربلاء است، مقصد و اندکی از تمام مسیر اربعین در شهرها و جاده‌های عراق است و بسته به تدبیر و تمشیت دولت و ملت عراق… ‎
#اربعین_از_مبدأ ‎#بیاده


‏هن‌گامی که از هفت قدمی ضریح مطهر حضرت حسین می‌توان زیارت کرد و بازگشت، از هفتاد قدمی و هفت‌هزار قدمی و هفت‌سدهزار قدمی هم می‌شود. این یعنی ‎#پیادهازخانه باید به عتبه‌ی حسینی قدم‌شمار کرد، تا هر آن جا که شد…
‎#اربعین_از_مبدأ ‎#تعظیم_شعائر


‏بدیهی است مدیر پروازی که عراق برایش از فرودگاه بغ‌داد شروع می‌شود و اربعین از میدان ثورة‌العشرین، با بسته شدن مرزهای هوایی و زمینی عراق شعائر اربعین را تعطیل کند. برای کسی که ‎#پیاده_از_خانه به کربلاء می‌رود اما بسته شدن ورودی شهر یا روستا هم حتا سبب تعطیل پیاده‌روی اربعین نیست…

#اربعین_از_مبدأ #نقطه‌ی_چاووش


‏هر سال صبح اربعین ممکن است کسانی از رسیدن به حائر حسینی جا مانده باشند. ‎#پیادهازخانه اما تا دیوارهای شهر و ‎#نقطه‌ی_چاووش به طرف کربلاء اگر برویم هیچ کس از رسیدن به پیاده‌روی اربعین جا نمی‌ماند…


‏ایرانی‌هایی که اربعین را از مقصد آموخته‌اند طبیعی است که آن را اتفاقی به تمامی عراقی بدانند و برای تعظیم این شعائر الاهی معطل تدبیر مدیران دولت طاغوت بغ‌داد باشند…
‎#اربعین_از_مبدأ ‎#مشهورات_ریشوها ‎#بیاده


‏تعبیر ‎#جامانده‌های_اربعین محصول پادخوانی مناسک اربعین از مقصد است. با اردخواندن ‎#اربعین_از_مبدأ هیچ زائری از پیاده‌روی اربعین جا نمی‌ماند، اگر چه به هفت قدم یا هفت‌هزار قدم ‎#پیاده_از_خانه به ابتدای جاده‌ی کربلاء…


‏از بیان معصوم بر می‌آید که پیاده‌روی به عتبه‌ی حضرت حسین، در کامل‌ترین شکل خود، از خانه‌ی هر شخص شروع می‌شود؛ این یعنی هر شیعه یک بار در عمر هم که شده باید بکوشد که ‎#پیادهازخانه به کربلاء برود…‎#بیاده ‎#شریان‌های_شیعی_اربعین #اربعین_از_مبدأ


‏عراقی‌های پیاده‌روی اربعین و مسیر وارون‌درختی و مواکب آن را از مبدأ ساخته‌اند؛ از در خانه‌شان تا عتبه‌ی حسینی. ایرانی‌ها اما پیاده‌روی اربعین را از مقصد یافته‌‌اند؛ از نجف، اندکی مانده به کربلاء. اسلوب ‎#پیاده_از_خانه دعوت به پیاده‌روی از در خانه‌ها است…
‎#اربعین_از_مبدأ ‎#بیاده


‏حکمت احتمال بسته ماندن مرزهای زیارتی عراق تا موسم اربعین ام‌سال شاید این باشد که ما را وا می‌دارد که خلاف همه‌ی این سال‌ها پی احیای ‎#اربعین_از_مبدأ برویم؛ پیاده‌روی و موکب‌داری از در خانه‌ها، در وارون‌درخت شریان‌های بیاده‌ی اربعین،‌ از عمق ایران تا مرز عراق و تا عتبات کربلاء…
#پیاده_از_خانه #بیاده


‏پیش‌نیاز احیای ‎#اربعین_از_مبدأ آن است که باور کنیم پیاده‌روی اربعین یک اتفاق به تمامی عراقی نیست، و تنها مقصد آن در عراق است. این یعنی مبدأ ‎#شریان‌های_شیعی_اربعین در شرق و غرب عالم از در خانه‌ی هر زائر شروع می‌شود و این وارون‌درخت در پهنای عالم به کربلاء می‌رود…
‎#بیاده


دانلود پی دی اف پیاده روی اربعین تعطیل نیست

الگوی چاووش کردن به روایت محمد مهدی فاطمی صدر. نشریه‌ی تشکیلاتی #حلقه‌ی_وصل؛ شماره‌ی هشتادوچهارم، شهریور ۱۳۹۹…

حجم : 2 مگابایت | لینک دانلود | لینک گپ | لینک ایتا | لینک تلگرام

این فایل پی دی اف را حجت الاسلام فاطمی صدر در کانال شخصی خود منتشر کردند.

بخشی از سوالاتی که توسط خبرنگار مطرح شده است و حجت الاسلام فاطمی صدر به آن‌ها پاسخ داده است:
1 – حالا که رئیس جمهور و مقامات وزارت کشور سخن از لغو مراسم پیاده روی اربعین می‌زنند شما چگونه می‌خواهید نقش آفرینی کنید؟
2 – اربعین از مقصد را دقیق تر توضیح بدهید.
3- گام بعدی برای پیاده‌روی عمیق چیست؟
4 – یعنی امسال هم می توانیم پیاده روی اربعین داشته باشیم؟

کانال استاد محمد مهدی فاطمی صدر

برای مطالعه متن های حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر کانال ایشان را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید :
لینک صفحه استاد در توییتر و ویراستی : https://fatemisadr.e57.ir/fatemi-sadr-channels

#پیشنهاد_ویژه


اربعین از مبدا ؛ به روایت محمد مهدی فاطمی صدر

زمان : ۳۰ شهریور ۱۴۰۰. تشکل فراگیر تبلیغ گروهی طلاب. قم مقدسه

فایل صوتی این جلسه را گوش کنید:

حجم : 24 مگابایت | لینک مدیافایر | لینک تلگرام | لینک ایتا | لینک انکر


صبح اربعین ، در نقطه‌ی چاووش

از حدیث‌هایی که در باره‌ی زیارت پیاده‌ی حضرت حسین به ما رسیده است این طور بر می‌آید که کامل‌ترین مسیر پیاده‌روی از در خانه‌ی هر زائر است؛ پیاده از خانه.

عبارت منزل که در این حدیث‌ها مکرر آمده است در کامل‌ترین مصداق هم‌آن خانه‌های سکونت ما است تا برسیم به منزل‌های موقت در مسیر زیارت تا خانه‌ی پدری همه‌ی ما که کوفه/نجف است.

بازخوانی سنت پیاده‌روی به عتبات در عراق هم نمایای هم‌این است که روی یک وارون‌درخت طولانی از جنوب و شرق و شمال، زائرها از خانه‌ها شروع می‌کنند و در مسیر به هم می‌پی‌وندند و در شریان‌هایی عمیق، گاه از مبدأ ساحل خلیج فارس یا مرز ایران، به حرم‌های مطهر می‌رسند.

این پیاده از خانه و این پیاده‌روی عمیق ماهیتی است که چه در مناسک اربعین و چه در روزها و شب‌های زیارتی دیگر کمابیش به مقصد کربلاء و نجف و کاظمیه و سامراء با آن مواجه هستیم‌.

یعنی در عراق جدای از اربعین و نیمه‌ی شعبان و عرفه حتا در شب‌های جمعه‌ی معمول نیز باز عده‌یی از زائران هستند که از شمال و جنوب و شرق خود را پیاده به شب زیارتی حضرت حسین در کربلاء می‌رسانند.

با این همه، به خصوص در مسیرهای عمیق پیاده‌روی مانند فاو در جنوب و عماره در شرق و بغ‌داد در شمال همه‌ی زائرها همه‌ی مسیر را پیاده طی نمی‌کنند و بناء به محدودیت ممکن است نصف ‌روز یا یک ساعت از خانه پیاده بروند و پس آن گاه سواره ادامه دهند و یا حتا به خانه برگردند.

این پیاده‌روی قاصر و مختصر چاره‌ی هم‌آن جریانی است که در ایران جامانده‌ها خوانده می‌شوند. یعنی شروع پیاده‌روی از خانه و انجام زیارت در لبه‌ی بیرونی شهر و روستا رو به عتبات و بازگشت به خانه.

در سنت تاریخی زیارت در ایران ما مواجه با نقاطی در خروجی شهر و روستا به طرف عتبات عراق بوده‌ییم که برای زائران پیاده و سواره چاووش می‌خوانده‌اند و بدرقه‌شان می‌کرده‌اند. نقطه‌ی چاووش هم‌آن جایی است که می‌تواند نهایت پیاده‌روی قاصر جامانده‌ها باشد، اگر چه برخی مانند مرحوم علی‌اکبر ابوترابی سال‌ها پیش تا نقطه‌ی چاووش ایران در صفر مرز هم می‌رفته‌اند و در مرز خسروی زیارت عرفه می‌خوانده‌اند.

زائران پیاده‌یی که پی‌وسته و کامل تا کربلاء می‌روند تنها در نقطه‌ی چاووش نفسی تازه می‌کنند و بدرقه می‌شوند و سپس به جاده‌ی عتبات می‌زنند، زائرهای قاصر و گسسته و جامانده اما از خانه تا نقطه‌ی چاووش پیاده می‌روند و از هم‌آن جا زیارت می‌کنند و پرچم‌شان را می‌کوبند و سلام می‌دهند و باز می‌گردند.

نقطه‌ی چاووش آخرین نقطه‌ی شهر و روستا به طرف عتبات است و طبیعی است که روی مسیر پیاده‌روی کامل به کربلاء قرار می‌گیرد. در پیاده‌روی پی‌وسته البته ممکن است ما تا حائر حسینی برسیم و یا ناگزیر باشیم در فاصله‌ی کوتاه یا بلند از آن زیارت کنیم و برگردیم.

واقعیت همه‌گیری ام‌سال و جامانده‌گی دیگر سال‌ها کار را به این جا رسانده است که پای همه‌ی ما به پیاده‌روی اربعین در عراق نمی‌رسد. چاره، دست انداختن به پیاده‌روی قاصر از خانه تا نقطه‌ی چاووش شهر و روستا در صبح اربعین است؛ ما لا یدرک کله، لا یترک کله.

نقطه‌ی چاووش یک آستانه است؛ آستانه‌ی رهایش. نخستین نقطه‌ی چاووش که می‌توان چاووش خواند و پرچم کوبید و زیارت خواند و شده یک قدم به سمت عتبات پیاده رفت و سلام داد هم‌آن آستانه‌ی در خانه‌ی ما است.

آخرین نقطه‌ی چاووش حرم حضرت عباس است که از آن جا به حرم حضرت حسین چاووش می‌کنیم و آخرین پیاده‌روی را در بین‌الحرمین می‌رویم. میان این دو نقطه‌ی چاووش روستا و شهر است که جایی است که دیوارهای روستا و شهر تمام می‌شود و جاده‌ی عتبات شروع می‌شود تا برسیم به نقطه‌ی چاووش کشور که هم‌آن منفذ مرزی است.

اسلوب کار هم‌این است که صبح اربعین و پس از آن صبح‌های جمعه تا برسیم به نیمه‌ی شعبان و عید غدیر و روز عرفه، از خانه به نقطه‌ی چاووش شهر و روستا پیاده برویم و زیارت بخوانیم و سلام بدهیم و بازگردیم تا برسیم به نهال کاشتن و تابلو زدن و مسجد ساختن در این نقطه.

جاگزین کردن بردار معهود اربعین از مبدأ جای بردار معمول اربعین از مقصد، که پیاده‌روی اربعین را هم‌آن بازه‌ی کوتاه پایانی نجف-کربلاء می‌بیند، باعث می‌شود تا مناسک پیاده‌روی اربعین با هیچ اتفاقی در عراق یا ایران تعطیل نشود و شده در نقطه‌ی چاووش آستانه‌ی خانه یا لبه‌ی شهر این شعائر تعظیم شود.

هر چه بشود، پیاده‌روی در روزها و شب‌های زیارت حضرت حسین را نباید ترک کرد اگر چه به یک گام از در خانه…

پایان

متنی که خواندید به قلم حجت الاسلام فاطمی صدر و در کانال ایشان منتشر شده است. این یادداشت در ایام اربعین سال 1400 نوشته شده است.


تبلیغ شریانی اربعین

شریان‌های شیعی پیاده‌روی اربعین بزرگ‌ترین شبکه‌ی اجتماعی عیان در عراق هستند.‌ از ساحل خلیج فارس در فاو تا مرز ایران در عماره و بدره و خانقین تا محله‌های بغ‌داد و سامراء و موصل، وارون‌درخت انبوه مسیرهای پیاده‌روی به عتبات کلان‌شاکله‌های هم‌کناری سالانه‌ی شیعیان و حتا سنیان در مناسک اربعین هستند.

چه در هم‌گامی روزانه در جاده‌ها و چه در شب‌مانی جمعی در خانه‌ها، بدنه‌ی بیاده ساعت‌ها و روزها با هم هستند و خطای عمده‌ی مبلغان ایرانی و عراقی هم‌این است که جای هم‌راه شدن در این مسیر در حاشیه‌ی آن منتظر ایستادن زائرها و مطلب رساندن هستند.

زائران پیاده اما در دل این شبکه‌ی کلان اجتماعی صحبت می‌کنند و صحبت می‌شنوند و رفاقت می‌کنند و حتا به وصلت و تجارت می‌رسند و هر سال این گردهم‌آیی سراسری در عراق شیعه و حتا بخشی از عراق سنی تکرار می‌شود.

در ایران هم مسیر بیاده خواه‌ناخواه و دیریازود هم‌این هیأت را خواهد یافت. این سال‌ها کاروان‌ها و زائرهای اندکی از مشهد و قم و بوشهر و اهواز و آبادان پیاده به اربعین کربلاء می‌روند، اما اندک نخواهند ماند.

با عکس شدن بردار پیاده‌روی ایرانی‌ها از اربعین از مقصد و بسنده به فاصله‌ی نجف-کربلاء به اربعین از مبدأ و توسعه به تمام فاصله‌ی خانه تا عتبه، شریان‌های تمدنی اربعین در تمام پهنای ایران گسترده خواهند شد و حتا به بیرون از آن به ترکیه و آذربای‌جان و پاکستان و خراسان ادامه خواهند یافت.

این وارون‌درخت پیاده‌روی طی دو ماه محرم و صفر زیرساخت شبکه‌ی تبلیغ پیاده‌یی در مسیر رسیدن به عتبات است که می‌توان آن را تبلیغ شریانی اربعین خواند؛ تبلیغ پیاده در جاده‌ها و موکب‌ها از خانه تا عتبه.

نزدیک‌ترین الگوی تبلیغ به این الگوی شیعی، الگوی جماعت تبلیغ سنی‌ها است، با این تفاوت اساسی که در جماعت تبلیغ مبلغ پی مردم می‌رود و در پیاده‌روی اربعین مردم پی مبلغ می‌روند.

این شاید دلیل آن است که مبلغان پیاده‌ی جماعت تبلیغ در مسجد می‌خوابند و از مردم چیزی نمی‌پذیرند و اما مبلغان پیاده‌ی اربعین در خانه‌های مردم می‌خوابند و از سفره‌ی آن‌ها می‌خورند و گاه حتا پس از جدا شدن از میزبان مبلغ بودن‌شان را کسی نمی‌داند و نیازی به دعوت کسی برای خروج در سال‌های بعد ندارند.

تجربه‌ی زیسته‌ی نویسنده از پیاده‌روی اربعین از قم تا کاظمیه و کربلاء و از خرم‌شهر و فاو تا نجف و کربلاء این را می‌گوید که اقتضای راه و هم‌راهی چه در مسیر و چه در مبیت پذیرش بالای زائرها و میزبان‌ها از مبلغ‌های پیاده است.

فائده‌ی دیگر تبلیغ بیاده در شریان‌های تمدنی اربعین در پهنای ایران و عراق درک عیان و عمیق از پی‌وستار مخاطبان امر تبلیغ است. این ادراک به ما کمک می‌کند که در باقی سال و دیگر اسلوب‌های تبلیغ از جمله‌ی محیط رایان مخاطب خود تا قلب قریه‌های دورافتاده را به دقت و درستی بشناسیم.

از طرف دیگر شاید توان اکنونی ما حضور دائم در تمام شهرها و روستاهای ایران نباشد یا همه‌ی منبری‌ها و مداح‌های شاخص نتوانند در آن‌ها حاضر شوند، اما پیاده‌روی در مسیر اربعین امکان حضور مختصر و مفید در آن‌ها را فراهم می‌کند و‌ این به تدریج به احیای معنوی این مسیر منتها می‌شود‌.

در نهایت حضور زنده‌ی مبلغان مؤثر از کانون‌های حوزوی در مسیر طولانی تا عتبات، زیرساخت کارآیی برای بسط دیگر گونه‌های کار جهادی در باقی روزهای سال را فراهم می‌کند…

—-

پایان

متنی که خواندید به قلم حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر و در کانال ایشان منتشر شده است. این یادداشت در ایام اربعین سال 1400 نوشته شده است.


شیوه نامه اجمالی چاووش کردن [ پیاده روی اربعین ]

یک؛ نقطه‌ی چاووش روستا و شهر را بیابید. نقطه‌ی چاووش جایی است که دیوار روستا و‌ شهر تمام می‌شود و جاده‌ی عتبات شروع می‌شود؛ جایی حوالی حد ترخص.

قدری به محله‌ها عقب بیایید یا در جاده پیش بروید تا نقطه‌ی شاخص مناسبی بیابید؛ یک امام‌زاده، مزار شهید، مسجد، تکیه، بوستان، پل، تپه. جایی که بتوان در آن جمع شد و روضه خواند و پرچم کوبید و نهال کاشت و بعدها مسجد چاووش را ساخت.

برخی شهرها از پیش نقاط چاووش خود را داشته‌اند و تنها باید تثبیت‌شان کرد: تپه‌ی سلام در مشهد، حرم روح‌الله در طهران، امام‌زاده جمال در قم، امام‌زاده طاهر در کرج، حسینیه‌ی اعظم در زنجان، مزار نعمان‌بن‌مقرن در نهاوند، معراج شهداء در اهواز، یادمان شلم‌چه در خرم‌شهر.

دو؛ پای شورای شهر و روستا را باز کنید تا نقطه‌ی چاو‌وش را تثبیت کنند؛ با نامیدن میدان و معبر و بوستان و دیگر محیط‌ها به نام چاووش، با زدن تابلوی کیلومترشمار تا کربلاء و مکه و قدس، با زدن میل پرچم، با ساختن آب‌نما، با محوطه‌سازی و نقاشی محیطی، با آوردن زیرساخت آب و برق و گاز.

سه؛ جایی را برای بنای مسجد چاووش معین کنید و تا ساخت آن تکیه و خیمه‌ی عزا را در آن بالا بیاورید و جای دیگری را به موکب چاووش بدهید، تا برسید به جانمایی مضیف چاو‌وش.

شبکه‌یی از نقاط چاووش در شهرها و روستاهای ایران اسلامی از شرق تا غرب آن معبر و مبیت زائران پیاده‌ی عتبات خواهد بود.

چهار؛ در هر محله‌ی شهر و روستا یک نقطه‌ی میانی معین کنید؛ این نقطه‌ی میانی هم‌آن نقاط چاووش محله‌ها است؛ جایی که زائران پیاده پس از خروج از خانه‌ها در آن جا به هم می‌رسند و به نقطه‌ی چاووش شهر و روستا می‌روند.

برخی شهرها نقاط میانی شاخصی دارند: حرم امیرالمؤمنین در نجف، حرم حضرت معصومه در قم، حرم حضرت عبدالعظیم در طهران.

پنج؛ فاصله‌ی نقطه‌های میانی تا نقطه‌ی چاووش را سامان‌دهی کنید؛ در این فاصله پرچم بکوبید و کتیبه بزنید و موکب‌ها بچینید و حتا عمودها را شماره بزنید و روی عمودها عکس علماء و شهدای شهر و روستا را بزنید.‌

شش؛ موقعیت نقطه‌ی چاووش و مسیرهای میانی پیاده‌روی در شهر و روستا را روی نقشه‌های عیان و رایان ثبت کنید و برای زائران پیاده تابلو بزنید: به طرف کربلاء.

هفت: اگر پیاده کامل به کربلاء می‌روید صبح روز خروج از خانه به نقطه‌ی میانی بروید و از آن جا به نقطه‌‌ی چاووش بروید و در ضحا چاووش کنید و به جاده بزنید.

هر شهر روز خروج خود را برای رسیدن به اربعین کربلاء دارد؛ روز خروج مشهد عاشوراء است و روز خروج قم اول صفر و روز خروج خرم‌شهر هفتم صفر. هم‌این روز خروج بر اساس کندرو یا تندرو بودن زائرهای هر موکب پیاده پس و‌ پیش می‌شود.

هشت؛ اگر جامانده هستید و پیاده‌روی‌تان قاصر است صبح روز اربعین پرچم بر دوش بگیرید و به نقطه‌ی میانی بروید و از آن جا به نقطه‌ی چاووش بروید.

در ضحای روز اربعین زیارت بخوانید و سلام بدهید و چاووش کنید و بیرق‌تان را بکوبید و به خانه برگردید. اگر موکب‌دار هستید در فاصله‌ی نقطه‌‌های میانی تا نقطه‌ی چاووش خدمت‌رسانی کنید.

نه؛ اگر جامانده هستید، در روز خروج با زائران کامل می‌توانید تا نقطه‌ی چاووش بروید و قصر کنید و چاووش کنید و آن‌ها را بدرقه کنید و از هم‌آن جا سلام بدهید و برگردید.

ده؛ هر زائری که کامل یا قاصر به نقطه‌ی چاووش برود می‌تواند نهالی بکارد تا یادگار باشد و آن نقطه آباد شود؛ نهال سیب، زیتون، نخل.

یازده؛ در دیگر روزها و شب‌های زیارتی حضرت حسین تا نقطه‌ی چاووش پیاده‌روی قاصر کنید به قصد زیارت ایشان. در ولادت و شهادت دیگر امامان نیز به نیت رفتن تا عراق و حجاز نیز می‌توان تا نقطه‌ی چاووش رفت و سلام داد و بازگشت.

دوازده؛ آخرین نقطه‌ی چاووش پس حرم حضرت عباس است که آخرین پاره‌ی پیاده‌روی در میان نخلستان بین‌الحرمین پس از چاو‌وش کردن در حرم ایشان است. پرچم سرخ حضرت عباس را در نخستین نقطه‌ی چاووش که آستانه‌ی خانه است بزنید تا نقطه‌ی چاووش شهر و روستا بر فراز مسجد و تکیه و خیمه‌ی چاووش…

پایان

متنی که خواندید به قلم حجت الاسلام فاطمی صدر و در کانال ایشان منتشر شده است. این یادداشت در ایام اربعین سال 1400 نوشته شده است.


چاووش اربعین ؛ راه کاری برای احیای پیاده روی اربعین جامانده گان. یک طرح کارا: ۲۲ .جامعه ایمانی‌ مشعر.

حجم: 4 مگابایت | لینک تلگرام | لینک ایتا | لینک مدیافایر

درباره پی دی اف ” یک طرح کارا : شماره ۲۲ “

حجت‌الاسلام محمدمهدی فاطمی‌صدر مشاور مجمع تشکل‌های بین‌الملل که با حرکت پیاده‌روی «الی بیت‌المقدس» نامش بر سر زبان‌ها افتاده است؛

در روز قدس سال گذشته برای عبور از محدودیت‌های کرونا طرح شناسایی نقاط چاووش و حرکت به سمت این نقاط را با رعایت کامل دستورالعمل‌های بهداشتی ارائه داد.

از این طرح که با عنوان حرکت پیاده‌روی «الی بیت‌المقدس» رونمایی شد، در کشورهای مختلف هم استقبال خوبی صورت گرفت و توانست حرکت جمعی و شبکه قابل ملاحظه‌ای را در راه آرمان فلسطین رقم بزند.

حجت‌الاسلام فاطمی‌صدر معتقد است باید از ظرفیت عظیم اربعین برای تکریم روز جهانی قدس استفاده کرد و تأکید دارد می‌شود اربعین را توسعه داد و بنا بر فرمایش رهبر معظم انقلاب، روساخت‌های روز قدس را بر زیرساخت‌های اربعین سوار کنیم و از این ظرفیت عظیم اربعین در جهت تکریم روز جهانی قدس بهره ببریم.

این شماره از یک طرح کارا به تشریح نگاه مشاور مجمع تشکل‌های بین‌الملل در رابطه با روساخت‌های روز قدس و زیرساخت‌های اربعین و نسبت مطلوب این دو پرداخته است که تقدیم محضر عزیزان می‌گردد.
‌-
تهیه توسط جامعه ایمانی مشعر @www1542org | دریافت فایل ورد و صوت در آدرس :
http://heyat.co/p/3918


در تکمیل مطالبی که در بالا خواندید ، در تابستان ۱۴۰۱ مطالبی دیگری توسط استاد فاطمی صدر نوشته شد که برای درک بهتر موضوع حتما بخوانید {لینک زیر شامل یک صوت و یک ویدیوی گفت و گو هم هست}

پیاده روی اربعین از خانه تا عتبه [ 181 نکته از حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر ] [بروز شد]


نشر:

ویرایش:

عمیق تر بروید :